Η Ζακλίν ντε Ρομιγύ (Jacqueline Worms de Romilly)ήταν Γαλλίδα κλασική φιλόλογος και ελληνίστρια. Εξέχουσα προσωπικότητα στο χώρο των αρχαιοελληνικών σπουδών του εικοστού αιώνα, η οποία μετέφρασε πολλούς Έλληνες κλασικούς συγγραφείς στα γαλλικά και δημοσίευσε πλήθος μελετών για την αρχαία ελληνική γραμματεία και ιστορία.
Η ίδια ενσάρκωσε μέσα από το έργο της μια ουμανιστική αντίληψη του πολιτισμού, με ιδιαίτερη προσήλωση στην πεποίθηση ότι η μελέτη της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού συμβάλλει στην κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου και στην έννοια της δημοκρατίας.
Γεννήθηκε το 1913 στην πόλη Σαρτρ της Γαλλίας. Σπούδασε Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά στο Lycée Molière και ήταν η πρώτη γυναίκα που εισήχθη στην École Normale Supérieure. Δίδαξε ως καθηγήτρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στα πανεπιστήμια του Μπορντό,της Λιλ και της Σορβόνης.Από το Collège de France της δόθηκε η έδρα των Ελληνικών, για πρώτη φορά σε γυναίκα καθηγήτρια.Υπήρξε επίσης και η πρώτη γυναίκα μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres.
Ανάμεσα στα άλλα μεγάλα βραβεία με τα οποία έχει τιμηθεί διακρίνεται και το βραβείο του Ιδρύματος Ωνάση το 1995. Το ίδιο έτος της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε «πρέσβειρα του Ελληνισμού».
Γεγονός είναι πάντως ότι η Γαλλίδα καθηγήτρια αγάπησε την Ελλάδα, την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό και λάτρεψε τον Θουκυδίδη και τον Όμηρο.
Η ίδια ενσάρκωσε μέσα από το έργο της μια ουμανιστική αντίληψη του πολιτισμού, με ιδιαίτερη προσήλωση στην πεποίθηση ότι η μελέτη της ελληνικής γλώσσας και του ελληνικού πολιτισμού συμβάλλει στην κατανόηση της ελευθερίας του ατόμου και στην έννοια της δημοκρατίας.
Γεννήθηκε το 1913 στην πόλη Σαρτρ της Γαλλίας. Σπούδασε Λατινικά και Αρχαία Ελληνικά στο Lycée Molière και ήταν η πρώτη γυναίκα που εισήχθη στην École Normale Supérieure. Δίδαξε ως καθηγήτρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας στα πανεπιστήμια του Μπορντό,της Λιλ και της Σορβόνης.Από το Collège de France της δόθηκε η έδρα των Ελληνικών, για πρώτη φορά σε γυναίκα καθηγήτρια.Υπήρξε επίσης και η πρώτη γυναίκα μέλος της Académie des inscriptions et belles-lettres.
Ανάμεσα στα άλλα μεγάλα βραβεία με τα οποία έχει τιμηθεί διακρίνεται και το βραβείο του Ιδρύματος Ωνάση το 1995. Το ίδιο έτος της δόθηκε η ελληνική υπηκοότητα και το 2001 ανακηρύχθηκε «πρέσβειρα του Ελληνισμού».
Γεγονός είναι πάντως ότι η Γαλλίδα καθηγήτρια αγάπησε την Ελλάδα, την ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό και λάτρεψε τον Θουκυδίδη και τον Όμηρο.
